Başlık 2: Biraz Da El Kindi
El Kindi Irak’ın Küfe şehrinde 801 yılında dünyaya gelen soylu bir ailenin çocuğudur. İslam toplumunda kelâm hareketinin yanı sıra bir de felsefe hareketini başlattığı için ilk İslam filozofu unvanını alan El Kindi hayatının çoğunu Bağdat ta geçirmiştir. Babası İshak b. es-Sabbah Harun el-Reşit'in bir memuru idi daha sonra, yıllarca Kûfe valiliği yaptı. Halife Me'mun'un 830'da kurduğu Beytü'l-hikme'deki bilginler topluluğu arasında yer aldı. Matematikte, sayı sistemi üzerine dört kitap yazmıştır ve modern aritmetiğin büyük bir bölümünün kuruluşunu hazırlamıştır.
Felsefesinde, Platon, Aristotales ve Plotinus'un görüşlerinin bir karşılaştırmasını yapmıştır. Felsefenin yönteminin kanıtlama, kanıtlamanın hedefinin içeriğini bilmek, felsefenin amacının ise Allah’a erişmek olduğunu öne süren El-Kindî'ye göre, felsefi bilginin ilk basamağı akıl yürütmedir. İnsanın akıl yürütme yoluyla adım adım basitten bileşiğe ve en yetkin olana doğru yükseldiğini öne süren filozof, varlığa akılcı bir açıdan yaklaştığı için, Allah’ın özüne ait sıfatları inkâr etmiştir. Allah’ın sıfatlarının ancak olumsuz bir biçimde bilinebileceğini savunan El-Kindî'ye göre, Allah mutlak Bir'dir. Mutlak varlık olması nedeniyle, Mutlak Bir'in şekli, niteliği, niceliği, maddesi yoktur ve O göreli bir varlık değildir.
Kindi felsefeden tıbba, matematikten astronomiye, ilahiyattan siyasete, psikolojiden diyalektiğe, astrolojiden kehanete ve optikten kimyaya kadar yirmi ayrı dalda eser vererek sayıları 241'i bulan bir külliyat oluşturmuştur.
El Kindi, 873 yılında Irak’ın Bağdat şehrinde 72 yaşında ölmüştür.[1]
Başlık 3: El Kindi’nin Bazı Sözleri
-Var olmayanı isteyen arzusunu gerçekleştiremez. İstediğini gerçekleştiremeyen kimse de mutsuz olur.
-Üzüntü, psikolojik bir rahatsızlıktır.
-Kuşkusuz sebepleri bilinmeyen acıların şifası da bulunmaz.
- Her yok olan, arkasında bir şey bırakır.
-Düşünmemiz gerekir ki, eğer başımıza hiçbir musibet gelmesini istemiyorsak, hiç var olmak istemiyoruz demektir.
- Musibetlerinin az olmasını isteyen kişi, harici ihtiyaçlarını azaltmalıdır.[2]
-Bir şeyin ticaretini yapan onu satar, sattığı ise artık kendisinin değildir.
-Kim dini ticaret yaparsa onun dini yoktur.[3]
Ali Bahattin Yetiş